Ogień, te małe stosy odkrywają wnętrze - istotę czarnego pudła: białe, symetryczne, porcelanowe kule, symbole wieczności, wszechświata, duszy świata, transcendencji i medytacji uporządkowane w kwadraty, symbolizujące ziemię, cztery żywioły, w centrum całości fotografia, czarno-biała, fotografia ruin drezdeńskiego kościoła Najświętszej Marii Panny (Frauenkirche). Rozłożone zostają kawałki czerwonego płótna przepełnione krwią i łzami, ale czerwień jest także symbolem miłości, przebaczenia i pojednania.

Grażyna Deryng występuje przeciwko dwulicowości człowieka, zapomnieniu. Zapala świece ku przestrodze, ku pamięci, by ożywić cienie przeszłości i łączy z nimi prastare, biblijne przesłanie "Przekujcie miecze na lemiesze!", gdyż znowu zdajemy się stać na rozstajach dróg.

Sztuka rozprasza samotność w konspiracyjnej wspólnocie tych, którzy wyuczyli się szczególnej wersji: mianowicie zamknięcia się we wszechświecie widzialnych oczywistych podobieństw.